Verstrikt in de voorbereiding
De hoofdstad van IJsland, Reykjavik, bereidde een internationale architectuurwedstrijd voor om een architect te selecteren voor de renovatie en uitbreiding van de centrale bibliotheek, gehuisvest in een voormalig pakhuis genaamd Grófarhús. In de aanloop naar deze aanbesteding werden veel documenten voorbereid. Van gebruikersoverleg tot ideeën over de positionering van het herziene gebouw, die werden vertaald naar functionele ruimtelijke programma-eisen en naar ideeën over programmering en diensten. Wat uiteindelijk overbleef was een stapel Word- en Excel-documenten. Hoe kun je daarmee het enthousiasme van de deelnemende architecten aanwakkeren? Onze taak was duidelijk: de stad Reykjavik had een concrete vertaling nodig van haar ambities in ruimtelijke typologische beelden, zonder daarmee de architecten en de architectuurwedstrijd in de weg te zitten.
De hoofdzaken in kaart brengen
Met onze Relative Positioning Map (RPM) ontwikkelden we tijdens verschillende workshops een interactieve manier om de belangrijkste kerngegevens uit de beschikbare data om te zetten in ruimtelijke referentiepunten. Een prioriteit was typologie: de taal van vorm. Samen definieerden we essentiële do’s en don’ts. Het RPM is gebaseerd op een reeks analysemethodes die we ontwikkelden om de ruimtelijke vereisten van derde plekken en hun typologie verder te definiëren. Deze analysemethodes zijn sterk beïnvloed door de theorieën van onze inspirators, waaronder William H. Whyte (urbanist, socioloog, organisatiewetenschapper, journalist en people watcher), Paco Underhill (omgevingspsycholoog), Kevin Lynch (stedenbouwkundige), Ray Oldenburg (socioloog), B. Joe Pine II (de auteur die de term “Experience Economy” bedacht). De methoden combineren verschillende inzichten in de fysieke en materiële aspecten van succesvolle derde plaatsen.
Iets om (je aan) vast te houden
De informatie voor de architectuurwedstrijd werd uitgebreid met een fraai en inspirerend document. De aanpak werd visueler; het document beschrijft heel specifiek de noodzakelijke onderdelen van de typologie voor de gerenoveerde bibliotheek van Reykjavik, in beelden. Deelnemers konden zo een indruk krijgen van wat wel -en nog belangrijker- wat niet gewenst is.
Dit hielp de architecten om de belangrijkste troef van het gebouw echt te begrijpen: de mensen die het op een dag zullen gebruiken. Als klap op de vuurpijl had de jury een handige checklist bij de hand om de ruimtelijke kwaliteit van de ingediende ontwerpen te beoordelen.